ანალიტიკოსი ვახტანგ ძაბირაძე „რეზონანსთან“ ინტერვიუში ამბობს, რომ  თუ კი ოპოზიცია მანდატებს დახევენ, მაშინ ლოგიკა გაუგებარია ხელისუფლებასთან მოლაპარაკებაზე რაზე მიდიან. თუ არ მიდიან, მაშინ მათი სამოქმედო გეგმა რა არის? ანალიტიკოსი აცხადებს, რომ გაუგებარია „ოცნება“ რიგგარეშე არჩევნებს რატომ უნდა დასთანხმდეს. 

მისივე აზრით, ახლა ხელისუფლებას ჰაერივით ისღა სჭირდება, რომ დასავლეთს დაუმტკიცოს ოპოზიცია როგორი დესტრუქციული ძალაა, რომელიც რევოლუციური სცენარისკენ მიდის. ამის საშუალებას კი ოპოზიცია მანდატებზე უარის თქმით სრულიად აძლევს. 

„რეზონანსი“ : პარლამენტში შესვლა-არშესვლასთან დაკავშირებით ოპოზიციაში აზრი ორად გაიყო. როგორც ცნობილი ხდება, ნაწილი მათგანი მოლაპარაკებამდე მანდატებზე უარის თქმაზე თავს შეიკავებს. რა პერსპექივა აქვს ახლა მოლაპარკებას?  

ვახტანგ ძაბირაძე: ძალიან რთული სიტუაციაა, რადგანაც „ოცნებას“ მოლაპარაკების გაგრძელება ყველა ვარიანტში აწყობს. მანდატებს დათმობენ თუ არა, „ოცნებისთვის“ ახლა მნიშვნელოვანია, რომ ეს ფორმატი შეინარჩუნოს. 

ოპოზიციამ გადაწყვეტილება იმის მიხედვით უნდა მიიღოს, თუ სამომავლოდ რას აპირებს და რა გეგმები აქვთ. სტრატეგიაში და დინამიკაში უნდა განვიხილოთ. ვინც ამბობს, რომ მანდატებს დავხევთ, გასაგებია, მაგრამ მოლაპარაკებაზე როცა მიდიხარ იქიდან რაღას ელი? თუ არ მიდიხარ, მაშინ რას აკეთებ. 

რიგგარეშე არჩევნებს ხელისუფლება რატომღა დანიშნავს ეს არ მესმის. იმიტომ, რომ ესენი პარლამენტში არ შედიან. ვინმეს გონია, რომ რიგგარეშე არჩევნებს ამის გამო დანიშნავენ?  

„რ“: ელისაშვილი ამბობს, მაგალითად, რომ „ევროპელების“ და „ნაციონალების“ ნაწილის გეგმაა ასეთი, რომ გაზაფხულზე გაბრაზებული ხალხი ქუჩაში გამოვა და ივანიშვილი იძულებული გახდება რიგგარეშე არჩევნები დანიშნოს. ეს ტაქტიკა რამდენად რეალური შეიძლება იყოს? 

ვ.ძ: გასაგებია, მაგრამ ეს იმაზე მიბმული როგორ არის პარლამენტში შევლენ თუ არა. თუ პარლამენტში შევლენ, მაშინ ხალხი ქუჩაში არ გამოვა? ეს ამათ რა ხელს უშლით ეს ვერ გავიგე. პირიქით, არ ჯობია პარლამენტში შევიდნენ და ძლიერი ოპოზიცია იყოს. რომელი უფრო მომგებიანია ქვეყნისთვის და ოპოზიციისთვის. 

ასეთ სიტუაციაში დასავლეთის სიმპატიები საით წავა ხომ უნდა იფიქრონ ამაზე. ოპოზიცია თითქოს მხოლოდ ერთ თემაზეა ჩაციკლული და იმის იქით ვეღარაფერს ხედავს. მათ მოქმედებაში უბრალოდ ლოგიკა არ ჩანს.  

ლაპარაკი უკვე იმაზე აღარ არის როგორი ხელისუფლება გვყავს, არამედ იმაზე, როგორი ოპოზიცია გვყავს. როცა წინ 2008 წლის მოვლენები გვაქვს, იცი მაშინ რა მოხდა და ამის ანალიზსაც ვერ აკეთებ, რაღაზე შეიძლება იყოს საუბარი.  

„რ“: ახლა ხელისუფლებას დასათმობი რაღა ექნება თუ კი ოპოზიციის ნაწილი მადატებზე უარს იტყვის. ეცდება თუ არა „ოცნება“ იმ აზრის განვითარებას, რომ ოპოზიცია დესტრუქციულ გზას დაადგა და მათ რეალურად მოლაპარაკებები არ უნდათ?  

ვ.ძ: „ქართულ ოცნებას“ შეიძლება ისიც აწყობდეს, რომ ოპოზიცია პარლამენტში არ შევიდეს. აქ სულ სხვადასხვა ინტერესებია. ხელისუფლება ამბობს, რომ ცუდია თუ რაც არი, ოპოზიციას  ველაპარაკები. ახლა ხელისუფლებას ჰაერივით მხოლოდ ისღა სჭირდება, რომ დასავლეთს აჩვენოს ოპოზიცია რა დესტრუქციულია. რასაც გამოდის, რომ მშვენივრად ახერხებს. 

ვხედავთ, დასავლეთის რეაქციას როგორია. ყველა შეხევდრა ხელისუფლებამ მოიგო. რა უბედურებაა ასეთი, ვერ გავიგე. წინა წელსაც დასავლეთის მხრიდან დიდი ხვეწნა მუდარა იყო, რომ მოდით მოლაპარაკებაზე. გამოვა, რომ თამაშგარეთ საკუთარ თავს ოპოზიცია თავად ტოვებს.  

„რ“: როდესაც პარტიების ლიდერები ამბობენ, რომ სიის ჩახსნას აპირებენ და ამით მანდატებზე უარს ამბობენ, ეს სამართლებრივად როგორ არის? უნდა დაწერონ თუ არა დეპუტატებმა მანდატზე უარი ინდივიდუალურად?  

ვ.ძ: მხოლოდ განცხადება, რომ სიებს ხსნიან და მანდატებზე სიტყვიერად უარს ამბობენ, ასე არაა. ეს განცახდებები ცეესკოში უნდა შეიტანონ. ეს იმას ნიშნავს, რომ ვინც არიან დეპუტატები, ისინი ისევ დარჩებიან. მათ ახლა ინდივიდუალურად დეპუტატობაზე უარის თქმა განცხადებების დაწერით უნდა თქვან. ვინც არ დაწერს, ის ისევ დეპუტატია. სიტყვიერად რამის თქმას აზრი არა აქვს.