„დროას", „სტრატეგია აღმაშენებელისა" და „გირჩი - მეტი თავისუფლების" ერთიანი სიის იდეის საპირწონედ „ლელომ" ახალი იდეა წამოაყენა პარტიების გამსხვილების შესახებ. ოპოზიციის ნაწილი ამ იდეის განხორციელებაში რისკს ხედავს. ანალიტიკოსები კი მიიჩნევენ, რომ, ზოგადად, პარტიების გაერთიანება „შარიანი საქმეა", რადგან როცა ერთიანდებიან, შესაძლოა ერთი პარტიის ამომრჩეველს გაერთიანებაში მყოფი რომელიმე სუბიექტი არ მოსწოდეს და საერთოდაც ხმის მიცემაზე უარი თქვას.

„ლელოს" დეპუტატმა დავით უსუფაშვილმა ოპოზიციის შესაძლო გაერთიანების შესახებ „პალიტრანიუსთან" ისაუბრა. მისი აზრით, მომავალი საპარლამენტო არჩევნების წინ საჭიროა პარტიების გამსხვილება. კითხვაზე, გულისხმობს თუ არა ამაში რამდენიმე პოლიტიკური პარტიის დაშლას და შემდეგ მათ ბაზაზე ახალი ძალის ჩამოყალიბებას, დავით უსუფაშვილმა დადებითად უპასუხა.

„დიახ, ძალიან კონკრეტული ფორმულაა შეთავაზებული. „ლელო" იმას კი არ ამბობს, მოდი, მე შემომიერთდითო. ახლა ქვეყნის მომავალი დამოკიდებულია „ოცნებიდან" მიგრირების პროცესში მყოფ ამომრჩეველზე, ვისაც აქვს იმის გააზრება, რომ „ოცნებამ" ბევრი კარგი დანაპირები გასცა, მაგრამ არ შეასრულა. ამ ხალხისთვის ახალი პოლიტიკური ძალის შეთავაზება იქნება სწორი და არა პოლიტიკური ძალებისგან რაღაცის შექმნა", - განაცხადა უსუფაშვილმა.

ანალიტიკოსები ამბობენ, რომ თუ უსუფაშვილის ეს მოსაზრება ენმ-საც ეხება, ეს კარგი იდეა არაა და გარდა იმისა, რომ ამ გზით შექმნილ ახალ პარტიას გაცილებით ნაკლები ადამიანი მისცემს ხმას, ვიდრე ოპოზიცია ჯამში ერთად იღებდა, ეს „ქართული ოცნების" წისქვილზე დაასხამს წყალს, რადგან, მათი შეფასებით, „ოცნება" ცდილობს მისთვის უხერხულ პარტნიორს „ნაციონალების" იარლიყი მიაწებოს, რითაც მეტოქეს იშორებს.

ოპოზიციის შეხედულებები

„ტაქტიკური თვალსაზრისით ერთობა როგორ უნდა მოხდეს, ამაზე შეგვიძლია ბევრი ვიმსჯელოთ. „ლელოსთან" ბევრი გვაქვს ნამსჯელი და უბრალოდ, საბოლოო პასუხი ვერ გავიგე მათ პოზიციებთან დაკავშირებით. ღია და გახსნილი ვართ ყველა მოდელზე მსჯელობისთვის, მთავარი ერთობაა", - ამის შესახებ „სტრატეგია აღმაშენებელის" თავმჯდომარე გიორგი ვაშაძემ განაცხადა, რითაც უპასუხა კითხვას, რა ფორმით წარმოუდგენია ოპოზიციის ერთობა და რას ფიქრობს უსუფაშვილის მოსაზრებაზე.

„სამ ნაწილად გავყოფდი ადამიანებს, ვინც თავს გვესხმის ან განსხვავებულ აზრს ამბობს. პირველი, ეს არის „ქართული ოცნება" და მასთან დაკავშირებული პოლიტიკური ძალები, რომლებიც თავს გვესხმიან. მაგალითად, კობახიძე პირდაპირ გვესხმის თავს, რადგან მას ჩვენი ერთიანობის ეშინია. ეს კიდევ ერთხელ აჩვენებს, რომ სწორ გზაზე ვდგავართ.

„მეორე კატეგორია არის ადამიანების, რომლებიც ფიქრობენ, უნდა ჩაერთონ თუ არა ამ ერთიანობაში. დარწმუნებული ვარ, სწორედ საზოგადოების ძალისხმევით ჩვენ მათ დავარწმუნებთ.

„მესამე კატეგორია - გამოიკვეთა დაბოღმილების ჯგუფი. რატომ იბოღმებიან? დავილაპარაკოთ, ვისაუბროთ, ვიმსჯელოთ. თუ ვინმე ერთიანობის გარდა უკეთეს გზას გვაჩვენებს, მზად ვართ მოვუსმინოთ და იმ გზაზე წავიდეთ", - განაცხადა გიორგი ვაშაძემ.

„ერთიანი საქართველოს" ლიდერმა ნინო ბურჯანაძემ „პალიტრანიუსთან" უსუფაშვილის მიერ გაჟღერებულ იდეასაც გამოეხმაურა და აღნიშნა, რომ ასეთ შემთხვევაში დიდი შანსია, რომ ოპოზიცია დაიშალოს და „ვეღარ აეწყოს".

„რატომ ახმოვანებენ ოპოზიციის წარმომადგენლები იდეებს ტელევიზიით მაშინ, როდესაც მეტ-ნაკლები კომუნიკაცია ყველას გვაქვს ერთმანეთთან? რა პრობლემაა? ვის ელაპარაკა „ლელო", როდესაც ეს იდეა გამოაცხადა? რომელ პარტიას ელაპარაკა? ეს არის პრობლემა, როდესაც სიურპრიზებია ყოველდღიურად ხან ერთი პარტიიდან, ხან მეორე პარტიიდან, ხან მესამე პარტიიდან. ჯერ პრაიმერისის იდეა იყო, ახლა დავიშალოთ და მერე ავეწყოთო. რომ დავიშალოთ და ვეღარ ავეწყოთ, მერე რა ვქნათ? ოპოზიციას დიდი პოტენციალი აქვს იმისი, რომ ვერ აეწყოს და მარტივ მამრავლებად დაშლილი დარჩეს", - განაცხადა ბურჯანაძემ.

აქვს თუ არა აზრი პარტიების გამსხვილებას

როგორც პოლიტოლოგი რამაზ საყვარელიძე „რეზონანსთან" ამბობს. პარტიების გაერთიანება შარიანი საქმეა.

„საერთოდ, პარტიების გაერთიანება შარიანი რამაა. როცა პარტიები ცალკ-ცალკე არიან, თავის ამომრჩეველი ჰყავთ. როცა ერთიანდებიან, შესაძლოა ერთი პარტიის ამომრჩეელს მეორე პარტია არ მოსწონდეს და ხმის მიცემაზე საერთოდ უარი თქვას. გაერთაინების შემთხვევაში შეიძლება ნაკლები ხმა მიიღონ, ვიდრე ახლა თითოეულმა ცალკ-ცალკე.

„ერთი და იგივე ტიპის პარტიებს ალბათ ერთი და იგივე ტპის ამომრჩეველი ეყოლებათ და ასეთი გაერთიანება („დროა", „სტრატეგია აღმაშენებელი", „გირჩი - მეტი თავისუფლება") გამორიცხული არაა, მაგრამ „ლელო" „ნაციონალებიდან" მეტ-ნაკლებად შორს მყოფია და ენმ-დან წამოსულ პარტიებთან მისი გაერთიანება სარისკოა, რადგან ძალიან განსხვავებული ამომრჩეველი ჰყავთ", - განაცხადა საყვარელიძემ.

ანალიტიკოსი ვახტანგ ძაბირაძის კი „რეზონანსთან" ამბობს, რომ თუ საუბარია წვრილი პარტიების გაერთიანებაზე, ეს ცუდი იდეა არ არის, რადგანაც ასეთი გამსხვილება ამ პარტიებს 5%-იანი ბარიერის გადალახვას გაუადვილებს. თუმცა, თუ ამაში ენმ-ც მოიაზრება, ასეთ გამსხვილებას აზრი არ აქვს.

„უსუფაშვილს ვუსმინე, მაგრამ ბოლომდე ზუსტად ვერ დავადგინე - როდესაც ნათქვამი იყო, რომ დავიშალოთ და ერთ სუბიექტად ჩამოვყალიბდეთო, აქ მოიაზრებოდა თუ არა იგივე „ნაცმოძრაობა". თუ ენმ მოიაზრება, აზრი არ აქვს, მაგრამ თუ „ლელო" იმას გულისხმობს, რომ ეს იდეა წვრილ პარტიებს შორის უნდა განხოციელდეს, მაშინ, ჩემი აზრით, ეს ერთადერთი გზაა, რომ პარტიებს 5%-იანი ბარიერის გადალახვის პრობლემა არ დაუდგეთ.

„ვთვლი, რომ დიდ გაერთიანებას აზრი არ აქვს, ის ოპოზიციას არაფერს არ მოუტანს. იპოზიციას ისეთი გაერთიანება მოუტანს სარგებელს, თუ ორი ძირითადი პარტიის (ენმ და „ოცნება") გვერდით თუნდაც ორი ან სამი სუბიექტი გაჩნდება, რომელსაც 5%-იანი ბარიერის დაძლევა შეეძლება. ეს ერთადერთი გზაა იმისთვის, რომ რეალურად კოალიციური მთავრობა შეიქმნას. ოპოზიციას სხვა გზა უბრალოდ არ აქვს", - განაცხადა ძაბირაძემ.

ვის აწყობს პარტიების გამსხვილება და ვის - არა

რამაზ საყვარელიძე ამბობს, რომ ასეთი ტიპის გაერთიანება „ოცნებას" აწყობს, არ აწყობს ენმ-ს და ისიც საკითხავია თავად „ლელოსაც" რეალურად უნდა თუ არა.

„პარტიების გამსხვილება „ქართულ ოცნებას" აწყობს. „ოცნებას" ისედაც ასეთი სტილი აქვს ხოლმე - ცდილობს მისთვის უხერხულ პარტნიორს „ნაციონალების" იარლიყი მიაწებოს. ანუ თვითონ ამსხვილებს, თუ შეიძლება ითქვას, და ამით მეტოქეს იშორებს.

„თავად პარტიებში ასეთი ტიპის გამსხვილება ვის აწყობს, ძნელი სათქმელია. ჩვენ რამდენჯერმე ვნახეთ, რომ ასეთი ტიპის გამსხვილებას ენმ-მ თავი აარიდა, სწორედ იმიტომ, რომ ასეთ შემთხვევაში ყველაზე მეტი ამომრჩეველი მას ჰყავს და გამოვა, რომ „ნაცმოძრაობის" ხმებით სხვები მოდიან და ადგილს იკავებენ.

„ლელოსაც" არ ვიცი ეს გაერთიანება რეალურად რამდენად უნდა და რამდენად დათვლილი აქვს. ასეთ რამეებს როცა აცხადებენ, წესით იქამდე თავიანთი გამოკითხვები უნდა ჰქონდეთ ჩატარებული და დათვლილი ჰქონდეთ, თუ გაერთიანების შემთხვევაში ამომრჩეველი რას იზამს, ცალკ-ცაკლე - რას და ეს განაცხადი მერე უნდა გააკეთონ. მაგრამ რადგან ჩვენთან ასეთი პოლიტიკური შემამზადებელი წესები იშვიათია, მეეჭვება, რომ ეს გამოკითხვა ჩატარებული ჰქონდეთ. მემგონი ახლაც გაუთვლელი განცხადებები კეთდება", - განაცხადა რამაზ საყვარელიძემ „რეზონანსთან".

ანალიტიკოს ვახტანგ ძაბირაძის აზრითაც, აქ მთავარი ის კი არაა, რომელ პოლიტიკურ პარტიას აწყობს, ან არ აწყობს გამსხვილება, მთავარი ისაა ელექტორატის განწყობები როგორია და ოპოზიციის ამოსავალი წერიტი ზუსტად ეს უნდა იყოს.

„ასეთ თემებზე საუბრისას ამოსავალი წერტილი ელექტორატის განწყობები უნდა იყოს და არა ის, თუ ვის რა უნდა და რა აწყობს. ელექტორატი სამ ძირითად ნაწილად იყოფა - „ქართული ოცნების" და ენმ-ს მხარდამჭერები და გადაუწყვეტელი ამომრჩეველი, სწორედ ამ ჯგუფზეა სამუშაო.

„ოპოზიციისთვის და ქვეყნისთვისაც შედეგს ის მოიტანს, მესამე ძალა თუ შიქმნება, ერთი, ან რამდენიმე, რომელსაც 5%-იანი ბარიერის დაძლევის პრობლემა არ ექნებათ. „ლელო" თუ ამას მოიაზრებს, მაშინ ეს სწორი გზაა და აბსოლუტურად ვიზიარებ, მაგრამ თუ სხვაგვარად ფიქრობენ, რომ ერთი დიდი გაერთიანება უნდა შედგეს, მაშინ ეს შედეგს არ მოიტანს.

„შემდეგ ბევრი ფაქტორია გასათვალისწინებელი: დღევანდელი პოლიტიკური ლიდერებიდან ვიღაცეებმა ერთი ნაბიჯით უკან უნდა დაიწიონ, რადგან მათ მიმართ ელექტორატი ცოტა მწყრადალაა განწყობილი; ვიღაც კულისებში უნდა დარჩეს; მედია უნდა გადაჯგუფდეს (ოპოზიციურ ტელევიზიებს ვგულისხმობ), თემატიკა უნდა შეიცვალოს, ახალი თემები უნდა შემოვიდეს.

„საქართველოში თითქმის ყველას გაუგონია, რომ ივანიშვილი ოლიგარქია და „ოცნება" რუსეთისკენ მიდის და ა.შ. ამის მუდმივად გამეორებას აზრი არ აქვს. დრამატურგიული წესი არსებობს, რომ როცა ერთსა და იმავეს ხშირად იმეორებ, ის სასაცილო ხდება. ოპოზიცია ამ ფარგლებში უკვე შევიდა. კრიტიკის წინააღმდეგი რა თქმა უნდა არ ვარ, მაგრამ ლაპარაკი, რომ ოლიგარქს სანქციებს დაუწესებენ და ა.შ... თუ დაუწესებენ ეს შიდა ელექტორატზე არ მუშაობს.

„თუ ამომრჩეველთან რეანიმირებულ თუ გამსხვილებულ ძალას სალაპარაკოდ ისევ ეს თემები დარჩება, 5%-იან ბარიერს რა თქმა უნდა ვერ გადალახავს. იმაზე უნდა ილაპარაკოს, მოსახლეობას რა პრობლემებიც აქვს. როცა საუბარია იმაზე, რომ ივანიშვილმა და „ოცნებამ" ხალხს იმედები გაუცრუვა, ამომრჩეველს რისი იმედები და მოლოდინებიც მაშინ ჰქონდა, ეს უნდა ამოსწიონ, დაამუშავონ და ამისი პროპაგანდა დაიწყონ. ასეთ ვითარებაში, ჩემი აზრით, შანსები ჩნდება.

„პრაიმერისი კი არა, გამოკითხვა უნდა ჩატარდეს არა იმაზე პრემიერი ვინ იქნება, არამედ იმაზე, თუ დღევანდელი მოცემულობით ვის რა რეიტინგი აქვს. გასული საპრეზიდენტო, საპარლამენტო და ადგილობრივი არჩევნების კვლევები უნდა ჩატარდეს. ცესკოს მონაცემებს უნდა გადახედონ და დაახლოებით უნდა იფიქრონ გაყალბება რამდენპროცენტიანი იქნებოდა და აქედან გამომდინარე უნდა დაინახონ ელექტორატი როგორ მოძრაობს და საიდან სად მიდის და სამუშაო გრაფიკი და გადაჯგუფება ამის მიხედვით ააგონ. ოპოზიციას ბევრი სამუშაო აქვს", - განაცხადა ძაბირაძემ „რეზონანსთან".