ცოტა ხნის წინ, ძა­ლი­ან თბილ, პო­ზი­ტი­ურ ადა­მი­ანს, გი­ორ­გი გი­ლი­გაშ­ვილს ავ­თვი­სე­ბი­ა­ნი სიმ­სივ­ნე და­უდ­გი­ნა. მან ოპე­რა­ცია თურ­ქეთ­ში გა­ი­კე­თა. ამ ეტაპ­ზე ყვე­ლა­ფე­რი უკვე უკან არის და გი­ორ­გი თავს კარ­გად გრძნობს.

რო­გორ შეხ­ვდა ის ამ უმ­ძი­მეს დი­აგ­ნოზს, რა სირ­თუ­ლე­ე­ბი დაძ­ლია, ამა­ზე გი­ორ­გის და ნუცა გი­ლი­გაშ­ვი­ლი საუბრობს.

„ამის გა­გე­ბა ჩვენ­თვის ერთი მხრივ, შოკი იყო, მაგ­რამ ძა­ლი­ან მალე, მო­ვე­დით გონს. თა­ვად გი­ორ­გი ასეთ უმ­ძი­მეს ინ­ფორ­მა­ცი­ას ისე შეხ­ვდა, გა­ვოც­დით. მარ­თლა არ მი­ნა­ხავს, არ გა­მი­გია, ადა­მი­ა­ნი ასე და­ი­მუხ­ტოს, ასე აენ­თოს და საბ­რძოლ­ვე­ლად ასე გა­ნე­წყოს. მოკ­ლედ, თა­ვად მოგ­ვცა ძალა, ამ სა­ში­ნელ ემო­ცი­ას გავმკლა­ვე­ბო­დით. როცა მკურ­ნა­ლობ­და, ვი­ღი­მო­დით. ამის გამო, ჩვენ გარ­შე­მო, ამ ამ­ბით და­ძა­ბულ ადა­მი­ა­ნებს ეუ­ხერ­ხუ­ლე­ბო­დათ კი­დეც ეკი­თხათ - რო­გორ არის გი­ორ­გი? კი, ასე მსუ­ბუ­ქად მოგ­ვა­წო­და ეს ინ­ფორ­მა­ცია და დღემ­დე ყვე­ლას ისე პა­სუ­ხობს. ვერც იტყვით, რომ მსგავ­სი რამ გა­და­ი­ტა­ნა. ისეა, თავი სტკი­ო­და, წა­მა­ლი და­ლია და გა­და­უ­ა­რა. ნამ­დვი­ლად გმი­რუ­ლად შეხ­ვდა, თუმ­ცა მის­გან სხვა­ნა­ი­რი საქ­ცი­ე­ლი შე­უძ­ლე­ბე­ლი იყო.

აპ­რილ­ში და­ვი­წყეთ გა­მოკ­ვლე­ვე­ბი, თუმ­ცა მა­ნამ­დეც იყო თვი­თონ გა­მოკ­ვლე­ვა­ზე, ექი­მებს რა­ღაც კი­თხვის ნიშ­ნე­ბი გა­უჩ­ნდათ, მაგ­რამ სა­კუ­თარ თავ­ზე რომ ვერ უშ­ვებ, რა­ი­მე ცუდი და­გე­მარ­თე­ბა... მერე ცოტა ჩი­ვი­ლე­ბი და­ე­წყო, უძი­ლო­ბა, უმა­დო­ბა, დაღ­ლი­ლო­ბის შეგ­რძნე­ბამ მო­ე­მა­ტა. გი­ორ­გი სა­ერ­თოდ ისე­თია, თავს ერე­ვა, მაგ­რამ როცა გტკი­ვა, რა­ტომ უნდა იყო მო­რე­ვა­ზე? ფაქ­ტობ­რი­ვად, აპ­რი­ლი და მა­ი­სი მკურ­ნა­ლო­ბას და­ეთ­მო. აღ­მოჩ­ნდა ფა­რი­სებ­რი ჯირ­კვალ­ზე კარ­ცი­ნო­მა. 12 კვან­ძი იყო, სა­ი­და­ნაც 8 ავ­თვი­სე­ბი­ა­ნი... თუმ­ცა თა­ვი­დან ცუ­დად და­ი­წე­რა - თით­ქოს ყელ­ში ჰქონ­და სიმ­სივ­ნე. ჯვა­რი სწე­რია, ეგ სულ სხვა რამ არის, ღმერ­თს მად­ლო­ბა, რომ მსგავ­სი არა­ფე­რია. ოპე­რა­ცია პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლე­ბის მიერ თურ­ქეთ­ში ჩა­ტარ­და.

ამო­ი­ღეს ფა­რი­სებ­რი ჯირ­კვა­ლი... ერთი კვან­ძი სახ­მო იოგ­ზე იყო... თა­ვი­დან გი­ორ­გის სურ­ვი­ლი იყო, რომ ხალ­ხს არ ენერ­ვი­უ­ლა, არ შე­წუ­ხე­ბუ­ლიყ­ვნენ და დი­დად არ ვახ­მა­უ­რებ­დით. ჩვენ მის სურ­ვილს პა­ტივს ვცემთ. თან, ყვე­ლას ასე ზუს­ტად ვერ აუხ­სნი, რას­თან გვქონ­და საქ­მე. პირ­ველ­მა ეტაპ­მა რომ ჩა­ი­ა­რა და ოპე­რა­ცია გა­უ­კეთ­და, მერე უკვე ვთქვით, და­მალ­ვას არც ვა­პი­რებ­დით. თი­თო­ე­ულ ადა­მი­ანს უდი­დე­სი მად­ლო­ბა მინ­და, ვუ­თხრა, ისე­თი კო­მენ­ტა­რე­ბი წა­ვი­კი­თხე და იმ­დენ­მა გა­მოგ­ვი­წო­და დახ­მა­რე­ბის ხელი, ვერ გად­მოგ­ცემთ. ყვე­ლა გვთხოვ­და ან­გა­რი­შის ნო­მერს, უდი­დე­სი მხარ­ში დგო­მა ვიგ­რძე­ნით. ყვე­ლა - ნაც­ნო­ბი, უც­ნო­ბი, გი­ორ­გის მე­გობ­რე­ბი, ახ­ლობ­ლე­ბი წუხ­დნენ... თუ აქამ­დე ეჭვი მე­პა­რე­ბო­და, რომ ადა­მი­ა­ნე­ბი შე­იც­ვალ­ნენ, ასე არ ყო­ფი­ლა. რო­გორც ჩანს, როცა ადა­მი­ა­ნი გიყ­ვარს, უპი­რო­ბოდ გიყ­ვარს და მორ­ჩა! ეს უპი­რო­ბო სიყ­ვა­რუ­ლი ვიგ­რძე­ნი და ეს იყო ჩემ­თვის კი­დევ ერთი ძა­ლი­ან მა­გა­რი რამ!", - ამბობს ნუცა გილიგაშვილი „ambebi.ge"-სთან.

ნუცა ამბობს, რომ მისი ძმა ახლა კარგადაა და მდგომარეობა დღითიდღე უმჯიბესდება.

წყარო: ambebi.ge

სტატიების ნახვა შეგიძლიათ რუბრიკაში "ყველა სტატია"

ყველა ახალი ამბის ნახვა შეგიძლიათ ამ ბმულზე

საინტერესო ვიდეოები შეგიძლიათ იხილოთ რუბრიკაში "ყველა ვიდეო"

ბოლო ამბების ნახვა შეგიძლიათ ამ ბმულზე