ტრა­გე­დია დატ­რი­ალ­და იმე­რეთ­ში. არ­სე­ბუ­ლი ინ­ფორ­მა­ცი­ით, 4 წლის თომა კუბ­ლაშ­ვი­ლი გლან­დე­ბის ოპე­რა­ცი­ის შემ­დეგ გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი გარ­თუ­ლე­ბე­ბის შე­დე­გად გარ­და­იც­ვა­ლა. და­ღუ­პუ­ლი ბავ­შვის ოჯა­ხის ახ­ლობ­ლე­ბი მომ­ხდარ­ში ექი­მებს ადა­ნა­შა­უ­ლე­ბენ. ამ­ბო­ბენ, რომ კლი­ნი­კა­ში ბავ­შვის მი­მართ გულ­გრი­ლო­ბა გა­მო­ი­ჩი­ნეს.

ცნო­ბი­ლია, რომ ოპე­რა­ცი­ის შემ­დეგ ბავ­შვი სახ­ლში გა­მო­წე­რეს, რის შემ­დე­გაც მდგო­მა­რე­ო­ბა გარ­თულ­და. ახ­ლობ­ლე­ბის ინ­ფორ­მა­ცი­ით, სახ­ლში მოს­ვლის შემ­დეგ ბავ­შვს სის­ხლის კოლ­ტე­ბი ამოჰ­ქონ­და, რის შემ­დე­გაც მშობ­ლებ­მა ბავ­შვი კვლავ კლი­ნი­კა­ში წა­იყ­ვა­ნეს და ექი­მებს მდგო­მა­რე­ო­ბის შე­სა­ხებ აც­ნო­ბეს. მა­ლე­ვე თომა კლი­ნი­კა­ში გარ­და­იც­ვა­ლა.

"ამბები" ე­სა­უბ­რა კლი­ნი­კა „გი­დის“ დი­რექ­ტორს დი­მიტ­რი მხე­ი­ძეს. სწო­რედ ამ კლი­ნი­კა­ში ჩა­უ­ტარ­და პა­ტა­რა ბი­ჭუ­ნას ოპე­რა­ცია.

"თო­მას ოპე­რა­ცია გა­უ­კეთ­და ჩვენ­თან კლი­ნი­კა­ში, მაგ­რამ მერე გა­ე­წე­რა ჩვე­ნი კლი­ნი­კი­დან ჩვე­უ­ლებ­რი­ვად. შემ­დეგ დე­დამ და­უ­რე­კა მის მკურ­ნალ ექიმს და უთხრა ბავ­შვს დენა აქ­ვსო, აღე­ბი­ნა სის­ხლი­ა­ნი, ერთჯე­რა­დად. მო­იყ­ვა­ნეს ბავ­შვი კლი­ნი­კა­ში, და­ათ­ვა­ლი­ე­რა ექიმ­მა და აბ­სო­ლუ­ტუ­რად არ ჰქონ­და სის­ხლდე­ნის კვა­ლი. ყვე­ლა­ფე­რი ნორ­მა­ლუ­რად ჰქონ­და, ნა­დე­ბე­ბიც, ყვე­ლა­ფე­რი აბ­სო­ლუ­ტუ­რად, მა­ინც და­ა­ყოვ­ნა ექიმ­მა ბავ­შვი კლი­ნი­კა­ში, თა­ვი­სი ინ­ტუ­ი­ცი­ი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე და დაკ­ვირ­ვე­ბის ქვეშ ჰყავ­და. რამ­დე­ნი­მე­ჯერ პა­ლა­ტა­შიც შე­ვი­და, თა­ვის ხე­ლით აჭ­მევ­და ბავ­შვს. ყუ­რა­დღე­ბას აქ­ცევ­და. ბავ­შვი ცო­ტას ჭირ­ვე­უ­ლობ­და და უცებ ატყდა ძა­ლი­ან ძლი­ე­რი სის­ხლდე­ნა.

ბავ­შვი არ აღებ­და პირს და ამი­ტომ გახ­და სა­ჭი­რო ანეს­თე­ზია. უნდა და­ე­ძი­ნე­ბი­ნათ, უბ­რა­ლოდ, მა­ნი­პუ­ლა­ცია იყო სა­ჭი­რო, რომ მო­ეწ­ვათ სის­ხლძარ­ღვი. და­ა­ძი­ნეს ბავ­შვი, ჩვე­უ­ლებ­რი­ვად სის­ხლძარ­ღვი მო­იწ­ვა, გა­ჩერ­და სის­ხლდე­ნა და რამ­დე­ნი­მე წუთ­ში ბავ­შვის გული გა­ჩერ­და.

არა­ნა­ი­რი მო­რა­ლუ­რი უფ­ლე­ბა არ მაქვს ჯერ­ჯე­რო­ბით რომ რა­ი­მე ვერ­სი­ებ­ზე ვი­ლა­პა­რა­კოთ და­ვე­ლო­დოთ ექ­სპერ­ტი­ზას. ერთი რამ შე­მიძ­ლია და­დას­ტუ­რე­ბით ვთქვა, რომ მაქ­სი­მა­ლუ­რად ყვე­ლა­ფე­რი, რაც კი იყო გა­სა­კე­თე­ბე­ლი ჩა­უ­ტარ­და. რე­ა­ნი­მა­ტო­ლო­გებ­მაც და მის­მა მკურ­ნალ­მა ექიმ­მა. მე პი­რა­დად ვი­ღებ­დი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას, ვეხ­მა­რე­ბო­დი, ყვე­ლა ფეხ­ზე ვი­ყა­ვით და მაქ­სი­მუ­მი გა­ვა­კე­თეთ, რაც კი შე­საძ­ლე­ბე­ლი, მაგ­რამ სამ­წუ­ხა­როდ გარ­და­იც­ვა­ლა. ასე­თი შემ­თხვე­ვა იყო იმ ქი­რურ­გის პრაქ­ტი­კა­შიც პირ­ვე­ლია და მე სა­ერ­თოდ ნა­ნა­ხიც არ მქონ­და ასე­თი შემ­თხვე­ვა ჩემი 30 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში.

მძი­მე ფაქ­ტია. მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა გაჰ­ყვე­ბა ექიმს ეს, მი­თუ­მე­ტეს ექიმ­მა ყვე­ლა­ფე­რი გა­ა­კე­თა, რომ გა­და­ერ­ჩი­ნა. ვუ­სამ­ძიმ­რებ ოჯახს. ჩათ­ვა­ლეთ რო­გორც სტკი­ვა ოჯახს, ისე სტკი­ვა ზუს­ტად ქი­რურ­გსაც და ყვე­ლა იმას, ვინც მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ი­ღო და ცდი­ლობ­და ბავ­შვის გა­დარ­ჩე­ნას. დე­დაც იქ იყო და ყვე­ლა უყუ­რებ­და, რა­საც ვა­კე­თებ­დით. უფ­ლის წი­ნა­შე ტყუ­ილს ვერ ვი­ტყვი. უფ­ლის წი­ნა­შე ვა­გებთ ყვე­ლა პა­სუხს ჩვენ საქ­ცი­ელ­ზე და მე პი­რა­დად რაც ვნა­ხე იქ, თა­ვი­დან ბო­ლომ­დე თავს დავ­დებ და ხატ­ზე და ბიბ­ლი­ა­ზე და­ვი­ფი­ცებ, რომ მაქ­სი­მუ­მი გა­კეთ­და. მეტი შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბიც უბ­რა­ლოდ აღარ იყო", - განუცხადა "ამბებს" კლინიკის დირექტორმა.

ambebi.ge