რეგიონში საქართველოს პოზიციები სულ უფრო და უფრო მყარდება. ამ მხრივ იმედისმომცემია სტატისტიკა, რომლის მიხედვითაც, საშუალო ხელფასის სიდიდით ჩვენ რეგიონში ვუსწრებთ ისეთ ინდუსტრიულ ქვეყნებს, როგორიც თურქეთი და აზერბაიჯანია, ვუტოლდებით სომხეთს და მხოლოდ რუსეთს ჩამოვრჩებით. როგორც სპეციალისტები განმარტავენ, მდგომარეობა აშკარად გაუმჯობესებულია, მაგრამ მნიშვნელოვანია, რომ ტენდენცია სამომავლოდაც შენარჩუნდეს.

რუსეთი მარცვლეულის ექსპორტზე დაწესებული კვოტირების მოსახსნელად მზად არის. ასეთი ნაბიჯი ქვეყანაში ჭარბი მოსავლიანობით არის განპირობებული. `რეზონანსი” შეეცადა გაერკვია, რუსეთის მოსალოდნელი გადაწყვეტილება იქიონიებს თუ არა რაიმე გავლენას საქართველოს ბაზარზე.

ქართული ბიზნესი მუშა ხელის დეფიციტს გამო, საქართველოში ჩამოსული რუსების, უკრაინელების და ბელარუსების დასაქმებას იწყებს. აქამდე თუ ამაზე მხოლოდ ვარაუდი არსებობდა, ზოგიერთმა ბიზნესმა უკვე დაადასტურა, რომ ქვეყანაში მიგრირეგულ უცხოელებს დაასაქმებს.

სათამაზო ბიზნესის მიმართ ვერც რეგულაციებმა გაჭრა. საქართველოში  აზარტულ თამაშებზე დამოკიდებულება არათუ შემცირდა, პირიქით, გაზრდილია. აშკარაა, რომ სექტორი ვერ კონტროლდება. როგორც სპეციალისტები საუბრობენ, მკაცრი შეზღუდვებია საჭირო, ერთ-ერთ ასეთ მეთოდად მიიჩნევა წაგების ზღვრის დაწესება, რომ გარკვეული მოცულობის დანაკარგის შემდეგ ადამიანი თამაშის პროცესს ავტომატურად გამოეთიშოს.

ფასების სტაბილურობა საქართველოსთვის ისევ დიდ გამოწვევად რჩება. სპეციალისტები რადიკალური ზომების აუცილებლობაზე საუბრობენ. ფასების კლების გლობალური ტენდენციის, ლარის გამყარების და საწვავზე ფასების კლების მიუხედავად, საქართველოში სურსათი რეალურად არ იაფდება. მართალია, იმპორტული პროდუქტის ფასი მცირე ცვლილებას  განიცდის, მაგრამ ადგილობრივი ნაწარმი ძალიან ძვირი ღირს და  ფასის შემცირების ნიშნები საერთოდ არ ჩანს. როდესაც სამომხმარებლო ბაზარზე სრული განუკითხაობაა, წესით, სახელმწიფოს მხრიდან გარკვეული ზომები უნდა იქნას მიღებული, რაზეც სპეციალისტების ნაწილი საუბრობს კიდეც და აცხადებს, რომ კონტროლის მექანიზმი უნდა ჩაირთოს, რა დონეზეც ეს შესაძლებელია.

საქართველომ ორნიშნა ინფლაციაციას თავი ვერ დააღწია. მოსახლეობის ხარჯი გამოუდმებით მატულობს, ხოლო შემოსავალი უცვლელია. ქვეყანაში ბოლო დროს თითქოს ეკონომიკური მდგომარეობა გამოსწორდა, მაგრამ ამას საზოგადოებაზე არ უმოქმედია, რადგან მოქალაქეთა ხარჯი ბევრად, მეტია ვიდრე მათი გამომუშავებული თანხა. ხალხი ანაზღაურების გაზრდას ითხოვს, ბიზნესს კი ეს არ შეუძლია. თუკი ისინი სახელფასო ფონდს გაზრდიან, მაშინ პროდუქცია ან მომსახურება უნდა გააძვირონ, რაც ავტომატურად რეალიზაციის შემცირებას ნიშნავს.

შვეიცარული ბანკი ბიძინა ივანიშვილის მიმართ ნაკისრ ვალდებულებას ისევ არ  ასრულებს. ევროპის ერთ-ერთ წამყვან ქვეყანაში ვერ მოიძებნა ისეთი ორგანო, რომელიც ბანკს პასუხისმგებლობას დააკისრებს. როცა ასეთი ნაბიჯი მარეგულირებლის მხრიდან არ იდგმება, რადიკალურ ზომებს უნდა იღებდეს სახელმწიფო, მაგრამ შვეიცარიის მთავრობის მხრიდან არც ეს მზადყოფნა შეიმჩნევა. როგორც აკადემიკოსი ავთანდილ სილაგაძე აცხადებს, პრობლემის მოგვარება ისევ გაჭიანურდა, თუმცა ყველა ფაქტორი ბიძინა ივანიშვილის სასარგებლოდაა და ადრე თუ გვიან, პროცესი მხარეთა მორიგებით ან ქართველი მილიარდერის უპირობო გამარჯვებით დასრულდება.

ელექტროენერგიასა და ბუნებრივ აირზე ტარიფი არ მოიმატებს, თუმცა არც გაიაფებაა მოსალოდნელი. არადა, მაშინდელი კურსი, რომლითაც ამჟამინდელი ტარიფი დადგინდა, დღევანდელს საკმაოდ აღემატება. დეკემბერში სემეკი ტარიფებს გადახედავს და ახლა გადასახადებს დაადგენს, რომელიც ძალაში მომავალი სამი წლის განმავლობაში იქნება. აღსანიშნავია ისიც, რომ ევროპულ ქვეყნებთან შედარებით, საქართველოში ენერგოტარიფები ძალიან დაბალია.

საქართველოში კადრების დეფიციტის საკითხი უკვე სამთავრობო დონეზეც დაისვა. ქართულ ბიზნესს გამუდმებით მუშახელის პრობლემა აქვს, თუმცა კვალიფიკაციასთან ერთად, ანაზღაურებაც სათანადო არ არის. გამოდის, რომ კერძო სექტორი კადრებს ითხოვს, მაგრამ ხელფასს ვერ ზრდის. ხალხს ანაზღაურება ეცოტავება, მაგრამ შრომითი უნარები არ უვარგა. ამ ორმხრივ პრობლემას კი მალე შესაძლოა, ახალი საფრთხე დაემატოს, რაც საქათველოში მასშტაბურ მიგრაციას უკავშირდება. ომს გამოქცეულმა რუსებმა და უკრაინელებმა, თუკი აქ დიდი სნით დარჩებიან, შესაძლოა, სამსახურის ძებნა დაიწყონ და ამით ადგილობრივი კადრები შეცვალონ.

ლარის გამყარების ტენდენცია წლის ბოლომდეც შენარჩუნდება. სპეციალსიტების ვარაუდით, მცირე რყევები გაგრძელდება და შეიძლება კურსი 2,80-იან ნიშნულს ჩამოსცდეს, თუმცა წლის ბოლოს იგი, საშუალოდ, სწორედ აღნიშნულ ზღვართან იმოძრავებს. ამის საფუძველს ტურიზმის გააქტიურება, ეკონომიკური ზრდა და ფინანსური ნაკადების შემოდინება წარმოადგენს.

2023 წელს საქართველოს მთავრობა 2.22 მილიარდი ლარის საგარეო ვალს აიღებს. ეს მიმდინარე წლის საგარეო ვალზე 824 მილიონი ლარით ნაკლებია. გამოდის, რომ გაისად მთავრობას შედარებით ნაკლები საგარეო სახსრების მოძიება დასჭირდება, რაც ბოლო წლების ფონზე მნიშვნელოვანი სიახლეა.

ევრო დაკარგული პოზიციების აღდგენას ჯერჯერობით ვერ ახერხებს. უკვე რამდენიმე თვეა, რაც ევრო ყველა ვალუტასთან მიმართებით საგრძნობლად გაუფასურებულია. ამ დროს პოზიციებს მნიშვნელოვნად იუმჯობესებს დოლარი, რაც დამატებითი წნეხია. ფინანსისტები "რეზონანსთან” მიზეზებზე საუბრობენ და პირდაპირ ამბობენ, რომ ევრო მომავალში იმაზე მეტად გაუფასურდება, ვიდრე მიმდინარე პერიოდშია.