ეკა ჭონ­ქა­ძე 13 წლის ნი­კო­ლოზ ფი­ფი­ას დე­დაა. ის დღეს შვი­ლის ჯან­მრთე­ლო­ბის­თვის თავ­გა­მო­დე­ბით იბ­რძვის, რო­მელ­საც აქონ­დროპ­ლა­ზი­ის დი­აგ­ნო­ზი აქვს. ეკა იმ მშო­ბელ­თა­გა­ნია, ვინც კვი­რა­ზე მე­ტია, რაც მთავ­რო­ბის კან­ცე­ლა­რი­ას­თან ღა­მეს ათე­ნებს. ისი­ნი კან­ცე­ლა­რი­ას­თან დარ­ჩე­ნას მა­ნამ­დე გეგ­მა­ვენ, სა­ნამ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა მათი შვი­ლე­ბის­თვის აუ­ცი­ლე­ბელ პრე­პა­რატს არ და­ა­ფი­ნან­სებს.

„ნი­კო­ლო­ზი თბი­ლი­სის 64-ე სა­ჯა­რო სკო­ლის მეშ­ვი­დეკ­ლა­სე­ლია. პო­ზი­ტი­უ­რი, ხუ­მა­რა და მხი­ა­რუ­ლი ბი­ჭია. ქუ­ჩა­შიც რომ გა­დის, სულ ცეკ­ვა-ცეკ­ვი­თა და ხტუნ­ვით და­დის, მხი­ა­რუ­ლობს, ასე­თი ქცე­ვა არ ერი­დე­ბა. მისი გახ­სნი­ლო­ბა, სი­ლა­ღე ტე­ლე­ვი­ზი­ე­ბის და ფსი­ქო­ლო­გის, ქალ­ბა­ტო­ნი ვე­რი­კოს დამ­სა­ხუ­რე­ბაა. როცა რა­ი­მე პრობ­ლე­მას ეჯა­ხე­ბა, მა­შინ­ვე ფსი­ქო­ლოგ­თან მი­დის. უჩე­მო­დაც ურე­კავს, ეწე­რე­ბა და შემ­დეგ უკვე ერ­თად წყვე­ტენ ამა თუ იმ პრობ­ლე­მას.

ძა­ლი­ან და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი ბი­ჭია. თა­ვი­სი ინი­ცი­ა­ტი­ვით პროგ­რა­მი­რე­ბას სწავ­ლობს, 7 წლის ძმას პატ­რო­ნობს, ზა­ფხულ­ში ცურ­ვა­ზე და­დი­ოდ­ნენ და ნი­კო­ლოზს დაჰ­ყავ­და. ასე­ვე ტან­ვარ­ჯიშ­ზეც ია­რეს. მზრუნ­ვე­ლი ადა­მი­ა­ნია, ძმის გა­რე­შე ერთ წუთი არ შე­უძ­ლია ყოფ­ნა. ძა­ლი­ან პატ­რო­ნობს. პა­ტა­რაც ასე­თი­ვეა...

მარ­ტო­ხე­ლა დედა ვარ, ამ ორ ბავ­შვს ვზრდი და ჩემს დას­თან ვცხოვ­რობთ, ჩვე­ნი სახ­ლი არ გვაქვს. გვეხ­მა­რე­ბა ჩემი სიძე, დის ქმა­რი," - ამბობს შვი­ლის ჯან­მრთე­ლო­ბის პრობ­ლე­მის გამო მებ­რძო­ლი დედა, ეკა ჭონ­ქა­ძე.

- სა­ერ­თოდ, რო­დის და რო­გორ შე­ი­ტყვეთ, რომ ნი­კო­ლოზს აქონ­დროპ­ლა­ზია ჰქონ­და?

- ფეხ­მძი­მედ რომ ვი­ყა­ვი, რო­გორც წე­სია, „ექოს­კო­პი­ა­ზე" დავ­დი­ო­დი, მაგ­რამ არას­დროს არა­ვის არა­ფე­რი უთ­ქვამს, რომ ნა­ყოფს რამე სჭირ­და. ნი­კო­ლო­ზა (დედა ასე ეძა­ხის შვილს. - ლ.ფ.) რკი­ნიგ­ზის სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში 2009 წლის 3 ოქ­ტომ­ბერს 8-თვი­ა­ნი გაჩ­ნდა. 50 სმ იყო და 2 კილო და 800 გრა­მი. ფი­ზი­ო­ლო­გი­უ­რი მშო­ბი­ა­რო­ბა არ შე­იძ­ლე­ბო­და და ნარ­კო­ზი გა­მი­კეთ­და, და­მა­ძი­ნეს. ბავ­შვს და­ბა­დე­ბი­დან სამ სა­ათ­ში ფილ­ტვე­ბი და­ე­ხუ­რა და სხვა კლი­ნი­კა­ში გა­და­იყ­ვა­ნეს. ვერ ახ­სნეს ზუს­ტად მი­ზე­ზი, რა მოხ­და. ერთი თვე აპა­რატ­ზე შე­ერ­თე­ბუ­ლი მძი­მედ იყო. მე სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში ერთი კვი­რა გა­მა­ჩე­რეს. ბავ­შვს დე­და­ჩე­მი აკი­თხავ­და და მის მდგო­მა­რე­ო­ბას კი­თხუ­ლობ­და. ეუბ­ნე­ბოდ­ნენ, რომ პა­თო­ლო­გი­უ­რი ბავ­შვია, მაგ­რამ ვერ ხსნიდ­ნენ, რა­ტომ იყო პა­თო­ლო­გი­უ­რი. ერთი თვის მერე იმ მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან გა­მოძ­ვრა... როცა რე­ა­ნი­მა­ცი­ი­დან პა­ლა­ტა­ში უნდა ჩა­მო­ეყ­ვა­ნათ, მას­თან შე­სახ­ვედ­რად გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად მო­ვემ­ზა­დე. გუ­ლის­ფან­ცქა­ლით ვე­ლო­დი პირ­ველ შვილ­თან შეხ­ვედ­რას, ერთი სული მქონ­და, რო­დის ვნა­ხავ­დი, ჩა­ვი­ხუ­ტებ­დი და მო­ვე­ფე­რე­ბო­დი. ბავ­შვი რომ მო­იყ­ვა­ნეს, ექი­მი მოჰ­ყვა და თან სტუ­დენ­ტე­ბი მო­ი­ყო­ლა. ნი­კო­ლო­ზი ჩემს თვალ­წინ გა­ა­შიშ­ვლეს, და­ი­წყეს მას­ზე დაკ­ვირ­ვე­ბა, წე­ლავ­დნენ. თით­ქოს რა­ღაც ექ­სპე­რი­მენტს ატა­რებ­დნენ, რა­საც მეც ვუ­ყუ­რებ­დი და ვე­რა­ფერს ვხვდე­ბო­დი, რა ხდე­ბო­და. მე არა­ვინ არა­ფერს მე­უბ­ნე­ბო­და. ბო­ლოს ვე­ღარ მო­ვით­მი­ნე და ვი­კივ­ლე, - გა­დით ყვე­ლა­ნი აქე­დან-მეთ­ქი და ბავ­შვი ხე­ლი­დან გა­მო­ვარ­თვი. ამ სა­ში­ნე­ლი ეპი­ზო­დის გამო ისე­თი შეგ­რძნე­ბა მქონ­და, თით­ქოს ცხე­ლი წყა­ლი გა­და­მას­ხეს, - ძა­ლი­ან მძი­მე რამ მოხ­და... არ შე­იძ­ლე­ბა დე­დას ასე­თი ტრავ­მა მი­ა­ყე­ნო, არ გა­აფრ­თხი­ლო, საქ­მის კურ­სში არ ჩა­ა­ყე­ნო, რას აპი­რებ...

სა­ბო­ლო­ოდ აქონ­დროპ­ლა­ზი­ის დი­აგ­ნო­ზი სად და ვინ დას­ვა?

- შე­სა­ბა­მი­სი ანა­ლი­ზი გა­უ­კეთ­და. დე­და­ჩემს უთხრეს, რომ ეს იქ­ნე­ბა პა­ტა­რა ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც ვერ გა­ივ­ლის, ვერ ილა­პა­რა­კებს. ეჭვი ჰქონ­დათ და­უ­ნის სინ­დრომ­ზეც. დე­და­ჩემს ისიც უთხრეს, რომ ახალ­გაზ­რდა დე­დაა, ყვე­ლა­ფე­რი წინ აქვს და ბავ­შვი კლი­ნი­კა­ში და­ტო­ვო­სო. ამას რო­გორ ვი­ზამ­დი?!

ნიკ­ლო­ზა ერთი თვე იყო პა­ლა­ტა­ში. მერე ჩემ­მა ექიმ­მა მა­მი­დაშ­ვი­ლებ­მა ირაკ­ლი რცხი­ლა­ძეს­თან და­მა­კავ­ში­რეს. ეს ადა­მი­ა­ნი ღმერ­თმა გა­მო­მიგ­ზავ­ნა. უჭ­კვი­ა­ნე­სია. მის­გან სა­სარ­გებ­ლო რჩე­ვე­ბი მი­ვი­ღე. შე­სა­ბა­მი­სი ანა­ლი­ზით და­უ­ნის სინ­დრო­მიც გა­მო­ი­რი­ცხა და მხო­ლოდ აქონ­დროპ­ლა­ზია დარ­ჩა. ირაკ­ლიმ მი­თხრა, გა­იზ­რდე­ბა, კარ­გად იქ­ნე­ბა, ირ­ბენს, ჭკვი­ა­ნი და გო­ნი­ე­რი ბიჭი იქ­ნე­ბა, იმა­ზე ადრე გან­ვი­თარ­დე­ბა, ვიდ­რე ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი ბავ­შვი, ოღონდ, მა­ნამ­დე გარ­კვე­უ­ლი სირ­თუ­ლე­ე­ბის დაძ­ლე­ვა მო­გი­წევ­სო... ზუს­ტად ასე მოხ­და, რო­გორც მი­თხრა.

რო­გო­რია ამ­ჟა­მად ნი­კო­ლო­ზის ჯან­მრთე­ლო­ბის მდგო­მა­რე­ო­ბა.

- გარ­და­ტე­ხის ასაკ­შია, კვი­რის­თა­ვი გა­მო­ე­წია და აწუ­ხებს, სა­ღა­მო­ო­ბით აუ­ტა­ნე­ლი წე­ლის ტკი­ვი­ლი აქვს, ამ­ბობს, ვე­ღარ ვხტუ­ნა­ობ, ვა­კონ­ტრო­ლებ, ისე არ დავ­ვარ­დე, რომ რამე მეტ­კი­ნო­სო. დიდ­ხანს ჯდო­მის შემ­დეგ კუ­დუ­სუ­ნის არე­ში ტკი­ვი­ლი აქვს. ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რა­დაც ამ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში ცოტა და­ძა­ბუ­ლია...

ამ ყვე­ლაფ­რის ფონ­ზე, რო­გორც გა­ვი­გე, შე­სა­ნიშ­ნა­ვი მოს­წავ­ლეა?

- ფან­ტას­ტი­კუ­რი. გაკ­ვე­თი­ლებს 5 წუთ­ში, ერთი წა­კი­თხვით სწავ­ლობს, სხარ­ტად ით­ვი­სებს. ინ­გლი­სუ­რად გა­მარ­თუ­ლად ლა­პა­რა­კობს, რაც სკო­ლა­ში ის­წავ­ლა. სკო­ლა­ში­ვე ის­წავ­ლა ჩი­ნუ­რი, ჩი­ნე­ლე­ბი ას­წავ­ლი­ან და მო­ინ­დო­მა. საგ­ნე­ბი­დან ძა­ლი­ან უყ­ვარს ის­ტო­რია.

ყველ­გან დაგ­ყავ­დათ, მაგ­რამ მა­სობ­რი­ვად მა­ინც პრო­ექ­ტში "ნი­ჭი­ე­რი" გა­მოჩ­ნდა. ყვე­ლა სიყ­ვა­რუ­ლით შეხ­ვდა და თა­ვიც შე­აყ­ვა­რა...

- კი, 2016 წელი იყო, 7 წლის ხდე­ბო­და, „ნი­ჭი­ერ­ში" რომ გა­მო­ვი­და. სოფო ტო­რო­შე­ლი­ძე დაგ­ვეხ­მა­რა. ხალ­ხურ სიმ­ღე­რებს მღე­რო­და და ვუ­თხა­რი. მო­მიყ­ვა­ნეო, რომ მი­ვი­და, ცო­ცხა­ლი თა­ვით არ უმ­ღე­რა, გა­აპ­რო­ტეს­ტა და წა­მო­ვი­და. არ იმ­ღე­რა, მაგ­რამ იცეკ­ვა, მო­ე­წო­ნა ჟი­უ­რის და ხე­ლახ­ლა იბა­რე­ბე­ნო, - სო­ფომ მი­თხრა. ჰიპ-ჰოპი იცეკ­ვა. იმ პე­რი­ოდ­ში ისე­თი ბედ­ნი­ე­რი იყო, ქუ­ჩა­ში აჩე­რებ­დნენ, თბილ სი­ტყვებს ეუბ­ნე­ბოდ­ნენ. ამის მერე უფრო გა­იხ­სნა, ამო­ი­სუნ­თქა და სა­კუ­თა­რი თავი მე­ტად შე­იყ­ვა­რა.

წყარო: ambebi.ge