მართლმადიდებელი ეკლესია საშობაო მარხვითა და ლოცვით ემზადება იესო ქრისტეს შობის ბრწყინვალე დღესასწაულისთვის. ეკლესიის ისტორიაში შობის მარხვის შესახებ ცნობები მეოთხე საუკუნიდან მოიპოვება. შობის მარხვა თავდაპირველად მკაცრად განსაზღვრული არ ყოფილა.

საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესიის სიმბოლოს, წმინდა ნინოს ჯვარის შესახებ ქართულ წყაროებში ორი ვერსია არსებობს. მე-12 საუკუნით დათარიღებული არსენ ბერის "წმინდა ნინოს ცხოვრების" მიხედვით, კაბადოკიელ წმიდა ნინოს ღვთისმშობელმა იერუსალიმში გადასცა საქართველოში ქრისტიანობის საქადაგებლად ვაზის ნასხლევისაგან დამზადებული ჯვარი.

23 ნოემბერს საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესია წმინდა გიორგის ბორბალზე წამების დღეს აღნიშნავს. საქართველოში წმინდა გიორგის სახელზე 363 ეკლესია და სამლოცველოა აგებული, ასევე, შექმნილია მრავალი ხატი, რომლებიც სასწაულებს ახდენდნენ.

"ქვეყანაში სიწყნარე მანამდე არ იქნება, ვიდრე ნათქვამი სიტყვა არ შესრულდება, ამიტომ, სიტყვა უნდა შესრულდეს"- ასე ეხმაურება კინორეჟისორი გოგი თორაძე პარლამენტის წინ გამართულ საპროტესტო აქციას, რომელიც საკონსტიტუციო ცვლილებებთან დაკავშირებით იმართება.

ბოდბის მონასტერი, რომელსაც გამორჩეული ადგილი უკავია საქართველოს სულიერ ცხოვრებაში, მეოთხე საუკუნეში, პირველმა ქრისტიანმა მეფემ მირიანმა ააგო. გადმოცემის თანახმად, როდესაც წმინდა ნინო გარდაიცვალა, მეფე მირიანს სვეტიცხოველში, მაცხოვრის კვართთან ახლოს სურდა მისი გადასვენება, მაგრამ ორასმა კაცმა ძვრაც ვერ უყო წმინდანის სარეცელს და იქვე ბოდბეში დაკრძალეს. ეკლესია წმინდა ნინოს საფლავზე ააგეს, რომელის მშენებლობაშიც მონაწილეობა ბაქარ მირიანის ძესაც მიუღია.

„ქართული ანსამბლი „სუხიშვილები“ არის საფუძველთ საფუძველი ქართული კულტურის. მისი დარსებიდან დღემდე ქართული კულტურის, ქართული ბუნებისა და მენტალიტეტის გამტარებელი მთელს მსოფლიოში, თუ ეს ვინმეს არ ესმის, თავის თავს დააბრალოს“, - ასე ეხმაურება კინორეჟისორი მერაბ კოკოჩაშვილი შვედურ-ქართული ფილმის „და ჩვენ ვიცეკვეთ“ რეჟისორის ლევან აკინის განცხადებას, რომ ანსამბლ „სუხიშვილების“ სამხატვრო ხელმძღვანელს ნინო სუხიშვილს ჰომოფობიური განცხადებების გამო გაეროს კეთილი ნების ელჩის სტატუსი ჩამოერთვა.

8 ნოემბერს მართლმადიდებელი სამყარო აღნიშნავს წმინდა დიმიტრი თესალონიკელის ხსნების დღეს. აღსანიშნავია, რომ ქრისტიანული სამყაროს ერთ-ერთი ყველაზე პატივცებული წმინდანის თავის ქალა საქართველოში ინახება. ის გელათის მონასტრისთვის დავით აღმაშენებელმა დიდმოწამე მამებს, იოანე პეტრიწსა და არსენ იყალთოელს ათონის მთიდან ჩამოაბრძანებინა.

როგორც ისტორიკოსები ამბობენ, როცა საქართველო ერთიანი არ იყო და სამთავრობები ერმანეთს ებრძოდნენ, ქართული ეკლესია მაინც დიდი ავტორიტეტით სარგებლობდა. ვახტანგ გორგასალის მიერ ჩატარებულმა საეკლესიო რეფორმამ განამტკიცა სახელმწიფოს შიდა სტაბილურობა, მაგრამ დავით აღმაშენებლის მეფობის დროს კვლავ დადგა სახელმწიფოსა და ეკლესიის ურთიერობის საკითხი.

ათონის ივერიის ღვთისმშობლის უძველსი ხატი "კარიბჭის ღვთისმშობლის ხატად" წოდებული, საბერძნეთში, ათონის მთაზე, ივერიის მონასტერში, 999 წლიდან არის დასვენებული. სასწაულმოქმედი ხატი დაწერილია წმინდა ლუკა მახარობლის მიერ.

ვახუშტი ბაგარტიონის ცნობით, "ზღვის კიდეზედ... არს ილორს ეკლესია წმინდა გიორგისა... უგუმბათო, მცირე, მდიდარი და შემკული". მე-11 საუკუნეში აგებული ქართული ხუროთმოძღვრების ეს უნიკალური ძეგლი, ოჩამჩირის რაიონის სოფელ ილორის შუაგულში, შუა საუკუნეების ერთ-ერთ უმნიშვნელოვანეს სალოცავს წარმოადგენდა. მის აღმოსავლეთ ფასადზე საუკუნეების განმავლობაში იყო შემონახული ქართულწარწერებიანი 5 ქვა, რომელიც მეთერთმეტე საუკუნის პირველიმეოთხედით თარიღდება. მეთექვსმეტე საუკუნეში ილორის ეკლესია ლევან მეორე დადიანმა შეაკეთა. 1736 წელს თურქებმა გადაწვეს, რომელიც შემდეგ ოდიშის მთავრებმა აღადგინეს.

ყოვლადწმინდა ქალწულის პირველი გამოსახულება, რომელიც საქართველოში შემობრძანდა, აწყურის ღვთისმშობლის ხატია. გადმოცემის თანახმად, მაცხოვრის ამაღლების შემდეგ ქრისტეს მოციქულებმა წილი ყარეს, თუ ვინ სად წასულიყო ქრისტეს საქადაგებლად. მარიამს წილად ივერია ხვდა, მაგრამ ახლოვდებოდა ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მიძინების ჟამი. უფალი ქრისტე მარიამს გამოეცხადა და უთხრა: "წარავლინე პირველწოდებული ანდრია შენს წილხვედრ ქვეყანაში და თან გაატანე შენი ხატი... შენ წილ ის ხატი მკვიდრდებოდეს მცველად მათდა უკანასკნელ ჟამამდე". ღვთისმშობელმა ანდრია პირველწოდებულს დაავალა ივერიაში ქრისტეს ქადაგება, თან მოითხოვა ფიცარი, რომლიც მიიდო სახეზე, მისი სახე სასწაულებრივად ფიცარზე გამოისახა. "შვილო ანდრია... წაასვენე სახე ჩემი და სახე ძისა ჩემისა, რათა ვიყო გამგებელი მათი ცხოვრებისა, ხელი აღვაპყრა და შევეწიო და არავინ მტერთაგან სძლიოს მათ".