2015 წლის ოსკარების ნომინაციის ტრიუმფატორი ფილმის "ბერდმენის" ხილვა უკვე ქართველ მაყურებელსაც შეუძლია.

გემოვნებიანი მუსიკის პროპაგანდისთვის უდიდესი მნიშვნელობა აქვს ქართველი კომპოზიტორების შემოქმედებით კონტაქტებს ბავშვებთან. ამ მხრივ სამაგალითოა კომპოზიტორ თამარ ვაშაკიძის საქმიანობა, რომელიც რევაზ ლაღიძის სახელობის მეოთხე სამუსიკო ხელოვნების სკოლის საესტრადო განყოფილებაში მოღვაწეობს. სწორედ ამ სკოლის სცენაზე დაიდგა კომპოზიტორის მეორე მიუზიკლი "სამი გოჭი" თამილა კარტოზიას სცენარის მიხედვით. სპექტაკლი დადგა რუსთავის თეატრის მსახიობმა მაია ჯავახიშვილმა.

მერიის მრჩეველთა საბჭომ, რომელიც სულ რამდენიმე დღეა შეიქმნა, დედაქალაქის მერის წინაშე დააყენა საკითხი, რომელიც შოთა რუსთაველის მოახლოებულ 850 წლის იუბილეს უკავშირდება. სავარაუდოდ, მომავალ წელს ამ თარიღთან დაკავშირებით მრავალი ღონისძიება უნდა გაიმართოს, მანამდე კი გვინდა მკითხველს შევახსენოთ, თუ როგორ მომზადდა და გამოიცა შოთა რუსათველის 800 წლისთავისთვის "ვეფხისტყაოსნის" მეცნიერული ტექსტი, რომელზეც იმუშავეს ქართველმა მეცნიერებმა.

მერაბ გეგია

ხელოვნებათმცოდნეობის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი, განათლების მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი, სახელმწიფო და კოტე მარჯანიშვილის პრემიების ლაურეატი

რუსთავის გიგა ლირთქიფანიძის სახელობის დრამატულმა თეატრმა მორიგ პრემიერად წარმოადგინა ლაშა თაბუკაშვილის უკვე ბრენდად ქცეული პიესა "მერე რა, რომ სველია, სველი იასამანი".

დედაქალაქის მერიის მხარაჭერით გრიბოედოვის სახელობის სახელმწიფო რუსულ დრამატულ თეატრში სოხუმელი კომპოზიტორის, შემსრულებლისა და 100-ზე მეტი სიმღერის ავტორის, ია მაისაიას შემოქმედებითი საღამო გაიმართა, რომელსაც მისი ერთგული მსმენელის გარდა, ცნობილი პროფესორები, კომპოზიტორები, მეცნიერები და მომღერლები ესწრებოდნენ. საგულისხმოა, რომ კომპოზიტორის კონცერტი მის იუბილეს დაემთხვა - მუსიკოსს 62 წელი შეუსრულდა.

"მრავალმხრივი მოღვაწე, დიდებული მამულიშვილი" - ამ სახელწოდებით გამოიცა წიგნი, რომელიც გამოჩენილი ქართველი ქორეოგრაფის, მკვლევარის, ინჟინერ-გამომგონებლისა და კონსტრუქტორის გიორგი სალუქვაძის ცხოვრებასა და შემოქმედებას ასახავს. წიგნის პრეზენტაციას საქართველოს ფოლკლორის სახელმწიფო ცენტრმა უმასპინძლა, სადაც გიორგი სალუქვაძის ნიჭის თაყვანისმცემლებმა, მისი ოჯახის წევრებმა, გამოჩენილმა ქორეოგრაფებმა, ხელოვნებათმცოდნეებმა და სტუდენტებმა მოიყარეს თავი. მათ კიდევ ერთხელ მიეცათ შესაძლებლობა, თვალი შეევლოთ გიორგი სალუქვაძის მიერ აღდგენილი ქართული ცეკვებისთვის და უნიკალური კადრები ეხილათ.

თინათინ მოსიაშვილი

სენაკისა და ჩხოროწყუს მიტროპოლიტმა შიომ (მუჯირი) სასულიერო და საერო საზოგადოებას წარუდგინა წიგნი - "თეკლათის დედათა მონასტრის ისტორიიდან" - ღირსი ალექსი სენაკელის (შუშანია) მოღვაწეობის პერიოდში (ყ|ყ საუკუნის 60-იანი - ყყ ს.-ის 30-იანი წლები) - რომელიც, მეცნიერებისა და წიგნის მკითხველი საზოგადოების აღიარებით, ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ნაშრომია არა მხოლოდ იმ კუთხით, რომ საეკლესიო ცხოვრებას ასახავს, არა მხოლოდ იმიტომ, რომ თეკლათის მონასტრის ისტორიის სამეცნიერო კვლევის პირველი ცდაა, არამედ თავისთავადი სამეცნიერო და მხატვრული ღირებულების გამოც. აღსანიშნავია ისიც, რომ წიგნი ავტორის სადისერტაციო ნაშრომის მხოლოდ ნაწილია და მისი კვლევის ისედაც ვრცელი და მოცულობითი არეალი ბევრად მასშტაბური და ტევადი იქნება.

არ ვიცი, დადგება ოდესმე საქართველოში დრო, როდესაც მიხეილ ჯავახიშვილის "ჯაყოს ხიზნები" თანადროული არ იქნება?! რომანის ბრწყინვალებისა და დიდებულების მიუხედავად, აღარ იქნება "აუცილებელი" თეატრში მისი დადგმა ან კინო თუ ტელეეკრანზე გაცოცხლება?! ოდესმე თუ მოხდება, რომ ვიღაც "ჩვეულებრივად" წაიკითხავს "ჯაყოს", როგორც მხატვრული ლიტერატურის შედევრს და ის მისი "სულის გმინვად" არ ახმაურდება?!

მწერლისა და მხატვრული სიტყვის ოსტატის - ოტია იოსელიანის ცხოვრებისა და მოღვაწეობის რამდენიმე საინტერესო ეპიზოდი ერთ წიგნად შეიკრა. "ჩვენი ოტია" - ასე უწოდებს მას ავტორი ჯუმბერ ჯიშკარიანი, რომელმაც თავი მოუყარა სხვადასხვა დროს ბატონი ოტიას შესახებ პერიოდულ გამოცემებში გამოქვეყნებულ მასალებს და ცალკე წიგნად აკინძა.

მიხეილ თუმანიშვილის სახელობის კინომსახიობთა თეატრის დარბაზი ნელ-ნელა ივსება და ადგილების ძებნით, ერთმანეთთან გაბაასებით, მისალმებით გართული ადამიანებიდან ცოტა თუ ამჩნევს ავანსცენიდან მოშორებით მჯდომ, ბინდში გახვეულ მამაკაცს, რომელიც ფიქრებში თუ საკუთარ თავთან საუბარშია ჩაფლული. სცენაც, ფაქტობრივად, ცარიელია. რამდენიმე სკამი. მაგიდები. აქეთ-იქეთ მიდგმული. საკიდი. ვიწრო თეთრი ფარდა. პიანინო. მიკროფონები. ჭურჭელი. (ეს ყველაფერი მოქმედების ნაწილად და აუცილებელ ატრიბუტებად იქცევა).

რუსეთის ფედერაციის სახელმწიფო კინოფონდ "გოსფილმოფონდსა" და საქართველოს კულტურის სამინისტოს შორის გაფორმებული მემორანდუმის თანახმად, ქართულ მხარეს 1916-1990 წლებში შექმნილი ქართული ფილმები ეტაპობრივად გადმოეცემა. საქმე ეხება ანიმაციურ, დოკუმენტურ, ფერად და შავ-თეთრ ქართულ ფილმებს, რომელიც პოზიტივის ფორმით ამ დრომდე "გოსფილმოფონდის" არქივში ინახება.

თურმე ფეხსაცმელსაც შეიძლება ჰქონდეს თავისი ისტორია და ამ ისტორიის სხვისთვის გაზიარების სურვილი გაუჩნდეს. შეიძლება ეს ისტორია ხანგრძლივი, მომქანცველი იყოს და უსასრულოდ გაგრძელდეს, შეიძლება არც არასოდეს დასრულდეს, რადგან ადამიანმა წარსული გაკვეთილად ვერ მიიღო.