სავაჭრო ობიექტებში მაღალი ფასების საკითხით, წინამორბედის მსგავსად, ახალი პრემიერიც დაინტერესდა.  რა გაგრძელება ექნება ამ პროცესს, სექტორში ჯერჯერობით უჭირთ საუბარი. წინა წლის გამოცდილება მაინცდამაინც სახარბიელო არ იყო - მოკვლევა და კანონპრექტზე მუშაობა კი დაიწყო, მაგრამ საქმე შუა გზაზე ისე გაჩერდა, რომ მიზეზები გაურკვეველი დარჩა. საკუთარი პოზიცია აქვს ბიზნესს, მაგრამ რეალურ საბაბს, რამაც შეიძლება ფასების კლება გამოიწვიოს, ვერც ამჯერად ხედავს.

კვების ობიექტებს მომხმარებლებისთვის ამიერიდან ჯამური ფასის მითითების ვალდებულება ექნებათ. ამას აქამდე მხოლოდ რესტორნების ნაწილი აკეთებდა, უმეტეს შემთხვევაში კი, ფასის დადგენა რიგი ხარვეზით ხდებოდა, რაც დიდ გაუგებრობას იწვევდა. იმის გამო, რომ მენიუში არ იყო შეტანილი დღგ და მომსახურების საკომისიო, მომხმარებელი ხშირად ტყუვდებოდა ფასში, რაც მისი უფლებების უხეში დარღვევაა. ხშირად ყოფილა შემთხვევები, როდესაც კლიენტს მენიუში წარმოდგენილი ფასისგან აბსოლუტურად განსხვავებული საბოლოო ანგარიში მისდიოდა.

საქართველოში რეგისტრირებული ბიზნესის უმეტესობა მხოლოდ ქაღალდზეა. ისინი  ჩანსახშივე კვდებიან. ეს ნიშნავს, რომ სექტორს რეალურად უჭირს. სტატისტიკურად ბევრი ბიზნესი რეგისტრირდება, იხსნება, მაგრამ არსებობას მხოლოდ მცირე ნაწილი აგრძელებს, რაც ქვეყნისთვის სერიოზული პრობლემაა.

საქართველოში სიღარიბის მაჩვენებელი წლიდან-წლამდე მცირდება. აბსოლუტურ სიღარიბის ზღვარს ქვევით სულ უფრო ნაკლები ადამიანი რჩება. მთავრობის ახალი მეთაური კი ამბობს, რომ თუ ბოლო 3 წლის ეკონომიკური ზრდის მაჩვენებელი შენარჩუნდა, სიღარიბის განულება `მალე მიიღწევა". სიღარიბის განულება რეალობისგან შორსაა, მაგრამ ეკონომისტები ამბობენ, რომ მისი შემცირება ნამდვილად შესაძლებელია.

საქართველოს სამომხმარებლო კალათაში ყველაზე დიდი წილი ტრადიციულად სურსათს უკავია და შემდეგ სხვა კომპონენტები მოდის. დაბალი შემოსავლის გავალისწინებით, მოსახლეობა, საწყის ეტაპზე, პირველადი სახის მოთხოვნებს იმაყოფილებს და დარჩენილ ხარჯს ანაწილებს სხვა მიმართულებებზე, იქნება ეს დასვენება, ჯანდაცვა, განათლება თუ სხვა. ევროპის ქვეყნების და აშშ-ს, საქართველოსთან შედარებით, სამომხმარებლო კალათაში სურსათის წილი ნაკლებია.   

სარეკლამო შეტყობინებების შეზღუდვას საზოგადოების მხრიდან არაერთგვაროვანი რეაქცია მოჰყვა. ბიზნესი მთავრობის მიერ მიღებული გადაწყვეტილებით უკმაყოფილოა, მომხმარებლები და მათი უფლებამდამცველები კი ფიქრობენ, რომ ბევრი უსარგებლო შეტყობინებება დისკომფორტს ქმნიდა და აკრძალვით შეღავათი ნამდვილად იქნება, რადგან უსარგებლო ინფორმაციას აღარ მიიღებენ. რაც მთავარია, ექნებათ არჩევანი, სურთ თუ არა ამა თუ იმ სარეკლამო მესიჯის მიღება.

თბილისის შემდეგ, ტაქსების რეფორმის ჩატარება იგეგმება რეგიონებშიც. შესაბამისი კანონპროექტი პარლამენტში უკვე დარეგისტრირებულია, რომელსაც საავტომობილო სფეროს სპეციალისტების ნაწილი იწონებს, მეორე ნაწილს კი განსხვავებული მოსაზრება აქვს. მათი პოზიციით, დედაქალაქში გატარებულმა რეფორმამ უსაფრთხოება ვერ აამაღლა და იგივე მოხდება სხვა ქალაქების შემთხვევაშიც.

მოთხოვნა-მიწოდების ჯაჭვის გაწყვეტის გამო, ქვეყანაში არსებული ტერმინალები ავტომობილებით გადაივსო. საქართველოში წლიდან წლამდე იმაზე მეტი მანქანა ჩამოდის, ვიდრე მოთხოვნა არსებობს. შესაბამისად, ადგილობრივ ბაზარზე უამრავი გაჩერებული მანქანა დგას, რომელიც ვერ იყიდება. 

მეხორბლეები ფქვილის იმპორტზე დაწესებული გადასახადის გახანგრძლივებას ითხოვენ, თუმცა ფქვილის შემომტანები უკმაყოფილებას ვეღარ მალავენ. მათი აზრით, შემუშავებული მექანიზმი არასწორია და ამ გზით არაფერი არ გვარდება გარდა იმისა, რომ ხორბლის იმპორტიორები სასათბურე პირობებში აღმოჩნდნენ. სხვა პოზიცია აქვთ თავად მეხორბლეებს, რომლის უკანაც ძირითადად წისქვილკომბინაები დგანან.

,,ქართული ოცნების" ეკონომიკური პოლიტიკა, ფაქტობრივად, უცვლელი დარჩება. აშკარად ჩანს, რომ პრემიერ-მინისტრობის კანდიდატი წინამორბედის კურსს მიჰყვება, განსაკუთრებით იმ პოლიტიკას, რაც ბოლო პერიოდის სახელისუფლო გუნდმა წამოიწყო. ეკონომიკაში მონაწილე სუბიექტებისთვის ირაკლი კობახიძის კანდიდატურა რაიმე არასტაბილურობის გამომწვევი ნამდვილად არ არის და ბიზნესიც მეტ-ნაკლებად მშვიდადაა, თუმცა გარკვეული დაძაბულობა იკვეთება არჩევნებთან დაკავშირებით. ამ კუთხით შესაძლოა, ინვესტორებთან მიმართებით პრობლემა შეიქმნას.

კადრების მწვავე დეფიციტის პრობლემა წელსაც შეიძლება ვერ მოგვარდეს. მიუხედავად იმისა, რომ ბოლო წლებში გარკვეული დადებითი ძვრებია, სასურველი შედეგი ჯერჯერობით არ ჩანს და პერსპექტივაც ბუნდოვანია. ყოველ შემთხვევაში, მოკლევადიან პერიოდში ამ მხრივ ცვლილებას რეალურად არავინ ელოდება. ეკონომისტებიც და ბიზნესიც პრობლემას აღიარებენ და მთავარი დაბრკოლებაზე ამახვილებენ ყურადღებას - ეს გაზრდილი მიგრაციაა, რაც კომპანიებს კადრებთან დაკავშირებით დიდ თავსატეხს უჩენს.

მოსახლეობის დამოკიდებულება ნახევარფაბრიკატების მიმართ მზარდია. დიასახლისების უმეტესობა მზა პროდუქტებს უპირატესობას ანიჭებს, რაც თითქოს დროის ფაქტორით აიხსნება, თუმცა სპეციალისტების ნაწილი ამას თანამედროვე დიასახლისების სიზარმაცით ხსნის. კვების ექსპერტებს ეს პროცესი შეუმჩნეველი არ რჩებათ და საუბრობენ საფრთხეზეც, რასან ნახევარფაბრიკატებზე გადამეტებული დამოკიდებულება იწვევს.