სამშობლოში დაბრუნებული ემიგრანტების ბედი ისევ გაურკვეველია. განსაკუთრებით ამ მხრივ იმათ უჭირთ, რომლებიც საზღვარგარეთ ლეგალურად მუშაობდნენ და მთავრობის დახმარების პროგრამაში ვერ ერთვებიან. მათი მდგომარეობა გაცილებით დამძიმდა ეპიდემიის გავრცელების მასშტაბის გამოც. თუკი აქამდე მეტ-ნაკლებად ახერხებდნენ, რომ ევროპულ ქვეყნებში დაშვებული ფრენებით ესარგებლათ და უცხოეთში გადაადგილების შესაძლებლობა ჰქონდათ, ახლა ესეც შეეზღუდათ მაღალი ხარჯის გამო.

პერიოდული ტექნიკური ინსპექტირება საქართველოში 2018 წლიდან ამოქმედდა. გარდა იმისა, რომ რეგულირება ამ დრომდე ზედაპირულია და არ ეხება ისეთ მთავარ კომპნენტებს როგორც, მაგალითად, კატალიზატორების ვალდებულებაა, ირკვევა, რომ რაც არის იმის აღსრულებაც სულ უფრო ნაკლებად ხდება. ქუჩებში გადაადგილდებიან მანქანები, რომლებსაც ტექდათვალიერება საერთოდ არ აქვთ გავლილი. ამას მოწმობს ისიც, რომ 2019 წელთან შედარებით 36%-ით არის შემცირებული ინსპექტირების ცენტრებში მიმართვიანობა. 

დიზელის საწვავის იმპორტი მატულობს. ამ ეტაპზე პოზიტიური დინამიკისთვის თითქმის ყველა წინაპირობაა და ეპიდემიურ პერიოდშიც კი ბიზნესი მზარდ ტრენდს აჩვენებს. ერთადერთი, რამაც შეიძლება ეს პროცესი შეაფერხოს, საქართველოს საკანონმდებლო ბაზაა, კერძოდ კი, დიზელის სტანდარტის - ევრო5-თან დაკავშირებული რეგულაცია, რომელიც წესით, 2021 წლიდან შემოდის ძალაში. შესაბამისად, როგორც ნავთობპროდუქტების იმპორტიორთა კავშირში განმარტავენ, მომავალი წლიდან შესაძლებელია მოხდეს ზემოაღნიშნული იმპორტის სტატისტიკის კორექტირება ქვეყნების მიხედვით. 

რეგიონებში თხილის ფასმა 8-9 ლარს მიაღწია. ეს იმ შემთხვევაში, თუკი 100 გატეხილი თხილის გულიდან 80-85 საღი აღმოჩნდება. წლევანდელი მოსავალი კი, ძირითადად, საშუალო ხარისხისაა. გლეხები კმაყოფილნი არიან და ზამთარში კიდევ მეტად გაძვირებას ელიან.

საქართველოში 2021 წლიდან საპენსიო ასაკის მოსახლეობას პენსია ყოველწლიურად გაეზრდება. პირველი იანვრიდან ქვეყანაში პენსიის მატება გათვალისიწნებულია მინიმუმ 20 ლარით. ასეთია, “სახელმწიფო პენსიის შესახებ“ კანონში განხორციელებული ცვლილებები. რა იქნება შემდეგ დაზუსტებით ცნობილი არ არის, მაგრამ თუ მინიმალური ზრდა მაინც იქნება სულ რაღაც 2-3 წელიწადში მინიმალური პენსიის ოდენობა 300 ლარს მიაღწევს.

ეროვნული ვალუტის გაუფასურებამ და ქვეყანაში შექმნილმა ფინანსურმა კრიზისმა, იმპორტული პროდუქციის გაძვირება გამოიწვია. ბოლო პერიოდში მკვეთრად ლარის არასტაბილირობამ, საბოლოო ჯამში ფასებს ზრდისკენ უბიძგა. გაძვირებული პროდუქცია კი, დახლებზე მალე გამოჩნდება. 

დიზელის საწვავზე ახალი სტანდარტის ამოქმედების ვადა ახლოვდება, თუმცა კორონავირუსის პანდემიამ ყველაფერი თავდაყირა დააყენა. ამ ეტაპზე ცვლილებისთვის მზად არც პროდუქტის ძირითადი მომწოდებელი ქვეყანაა და არც - საქართველო, რომელსაც დასახული მიზნის მიღწევაში ხელს ავტოპარკთან დაკავშირებულმა სიტუაციამ, კერძოდ, ახალი სატრანსპორტო საშუალებების სიმცირემ შეიძლება, ხელი შეუშალოს. 

კორონავირუსმა ქართული ეკონომიკა ჩაძირა. ზარალი იმდენად დიდია, რომ მის აღდგენას, მინიმუმ, ერთი წელი მაინც დასჭირდება. ეს იმ შემთხვევაში, თუკი ეპიდემიოლოგიური მდგომარეობა გამოსწორდება და ცხოვრება ჩვეულ რიტმში გაგრძელდება. მანამდე კი ქვეყანაში ახალი ეკონომიკური კრიზისის საფრთხე მატულობს, თანაც იგი შესაძლოა, იმაზე მძლავრი იყოს, ვიდრე ეს პანდემიის საწყის ეტაპზე მოხდა, რადგან ამჯერად საქართველოს მთავრობას დახმარებების გაცემის რესურსი თითქმის აღარ ექნება. 

ბოლო პერიოდში აფხაზეთის მთარობის გადადგომის მოთხოვნით დევნილების პროტესტი რამდენიმე ადგილას დაფიქსირდა. აფხაზეთიდან იძულებით გადაადგილებული პირების დიდი ნაწილი მიიჩნევს, რომ ლეგიტიმური მთავრობის წარმომადგენლები ხალხის  პრობლემების მოგვარებით დაინტერესებული არ არიან და პირადი და მცირე სანაცნობო წრის კეთილდღეობას ემსახურებიან. 

კორონავირუსის პანდემიამ ტურიზმის სფერო მთლიანად ჩაძირა. ეკონომიკის ერთ-ერთ მამოძრავებელ დარგს დიდი ზარალი მიადგა, რომლის ანაზღაურებასაც წლები დასჭირდება. ეპიდემიისგან გამოწვეულმა პრობლემებმა ცხადყო, რომ ქვეყნის შემოსავლის მნიშვნელოვანი ნაწილი მხოლოდ ერთ სექტორზე არ უნდა იყოს დამოკიდებული. მნიშვნელოვანია, რომ, ტურიზმთან ერთად, სხვა დარგებმაც იმუშაოს ისე გამართულად, როგორც ამას ზემოთ ხსენებული სფერო ახერხებდა ვირუსის გავრცელებამდე.

კორონავირუსის მეორე ტალღა ახალ ეკონომიკურ კრიზისს უეჭველად წარმოშობს, რომელიც შესაძლოა, იმაზე მძლავრი აღმოჩნდეს, ვიდრე თავდაპირველად ეპიდემიის გავრცელებას მოჰყვა. პანდემიის გამო მიღებულმა შოკმა საქართველოს ეკონომიკა წლებით უკან დახია, ამიტომ მის აღდგენას საკმაოდ დიდი დრო დასჭირდება, კორონავირუსის მეორე ტალღა კი ახალ შიშსა და მეორე კრიზისს აჩენს.

სომხურ-აზერბაიჯანული სამხედრო დაპირისპირება საქართველოს სავაჭრო ურთიერთობებზე და ზოგადად, ქვეყნის ეკონომიკურ ცხოვრებაზე საგრძნობ გავლენას ახდენს. მიუხედავად იმისა, რომ ყარაბაღის კონფლიქტს უშუალოდ ჩვენთან არც გეოგრაფიული და არც პოლიტიკური შეხება არ აქვს, მისი განახლება ძალიან სერიოზულ და მრავალმხრივ რისკებს შეიცავს საქართველოსთვისაც.